Jonathan Coe

Het is gelukt: ik heb mijn eerste electronisch boek gedownload op mijn iPad.
U wil niet weten hoelang het geduurd heeft, en vooral niet welke stomme fout ik keer op keer maakte, waardoor ik telkens terug naar af werd geleid. Maar nu gaat het als eerste en totnogtoe enige kaft schuil achter het Amazonicoon op mijn startscherm: The terrible privacy of Maxwell Sim. Door Jonathan Coe.
En nee, Coe krijgt geen voorrang, want tegen Kafka kan hij het niet halen, maar dit boek is toch een mijlpaaltje in mijn lezend leven. Om metaredenen dus. Andere redenen kunnen nog gevonden worden....

Kafka

Ik lees een biografie van Franz Kafka (*). Er is geen verklaring voor dat ik dat niet eerder deed. Mijn gangen door de bibliotheek zijn misschien te taalgebonden. Of komt het doordat er niet eerder een omvattende biografie van Kafka geschreven werd? De auteur van deze biografie (die overigens toch al dateert van 2002), Reiner Stach, zoekt de oorzaak hiervan bij het weinig gebeurtenisvolle, onbeduidende leven dat Kafka leidde. Het is logisch. En toch shockeert die verklaring me meer dan een beetje: onbeduidendheid en Kafka, tussen deze twee staan de degens toch gekruist. Wat er ook van zij, dit eerste deel (Die Jahre der Entscheidungen) sleurt me meteen mee.

En in deze eerste weken van mijn vlees- en visloze bestaan ben ik zeer geamuseerd door het volgende beeld van de op het dwangmatige af met zijn voedsel gepreoccupeerde Kafka:
"Während Kafka, ein ebenso unbelehrbarer wie anspruchsvoller Vegetarier, unter den verächtlichen Blicken seines Vaters ein ganzes Sortiment von Tellern und Schüsselchen um sich aufbaute, wahlweise mit Joghurt, Nüssen, Kastanien, Dateln, Feigen, Trauben, Mandeln, Rosinen, Bananen, Orangen oder sonstigen teurem Obst, dazu ein wenig Vollkornbrot".
Ik zie het voor me.
Lezers, dit is een boek met een helblauw lintje.
En of dit vervolgd wordt.

(*) Kafka, 1. Die Jahre der Entscheidungen, Reiner Stach
S. Fischer, Frankfurt am Main, 2002, 671 p.